Leki biopodobne
23 Kwietnia 2025
Leki biopodobne – czym są i jakie mają znaczenie we współczesnej farmakoterapii?
Leki biopodobne (biosimilars) to preparaty opracowane jako odpowiedniki referencyjnych leków biologicznych, których patenty już wygasły. Choć nie są identyczne – z uwagi na złożoność struktur białkowych i metody produkcji – wykazują wysokie podobieństwo w zakresie jakości, skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Ich rejestracja wymaga szczegółowych badań porównawczych z produktem referencyjnym.
Wprowadzenie leków biopodobnych na rynek odgrywa istotną rolę w zwiększaniu dostępności terapii biologicznych oraz redukcji kosztów leczenia, bez kompromisu w zakresie standardów terapeutycznych.
Leki biopodobne a leki generyczne – kluczowe różnice
Leki biopodobne są często mylnie utożsamiane z lekami generycznymi. Choć oba typy preparatów pojawiają się na rynku po wygaśnięciu ochrony patentowej oryginalnych produktów, ich charakter i proces wytwarzania różnią się zasadniczo.
Leki generyczne są kopiami leków syntetycznych o prostych, dobrze zdefiniowanych cząsteczkach chemicznych. Ich struktura jest identyczna z lekiem oryginalnym, a proces rejestracji opiera się głównie na wykazaniu biorównoważności (czyli takiego samego działania farmakokinetycznego).
Leki biopodobne, w przeciwieństwie do generyków, są odpowiednikami leków biologicznych, które są wytwarzane z zastosowaniem żywych organizmów (np. komórek bakteryjnych, drożdżowych czy ssaczych). Biologiczne cząsteczki są znacznie bardziej złożone – często są to białka o skomplikowanej strukturze trzeciorzędowej, które dodatkowo mogą podlegać modyfikacjom potranslacyjnym, takim jak glikozylacja. W związku z tym niemożliwe jest uzyskanie ich idealnej kopii – zamiast tego dąży się do możliwie największego podobieństwa, przy zachowaniu tej samej skuteczności klinicznej i profilu bezpieczeństwa. Proces dopuszczenia leku biopodobnego do obrotu jest znacznie bardziej złożony i kosztowny niż w przypadku generyków.
Leki tradycyjne a leki biologiczne
Ryc. 1 Leki tradycyjne vs leki biologiczne
Leki tradycyjne | Leki biologiczne |
Otrzymywane metodami syntezy chemicznej. Są to zazwyczaj małe cząsteczki o precyzyjnie określonej strukturze. | Powstają przy użyciu technologii biologicznej, w której wykorzystuje się żywe organizmy do produkcji dużych i złożonych cząsteczek – najczęściej białek, takich jak przeciwciała monoklonalne, hormony czy cytokiny. |
Mają dobrze zdefiniowaną, małą strukturę molekularną. | Cząsteczki duże i złożone, często z trzecio- i czwartorzędową strukturą przestrzenną oraz zmiennymi modyfikacjami potranslacyjnymi, co wpływa na ich aktywność i immunogenność. |
Działają zazwyczaj na określone receptory lub enzymy i mają bardziej przewidywalny profil farmakokinetyczny. | Modulują złożone procesy biologiczne, takie jak odpowiedź immunologiczna. Ich działanie bywa bardziej selektywne, ale też bardziej zależne od organizmu pacjenta |
Produkcja leków biologicznych i biopodobnych to kluczowy aspekt, który wyjaśnia, dlaczego leki biopodobne nie są kopiami oryginałów i dlaczego ich wytwarzanie jest tak złożone
Produkcja leków biologicznych
Leki biologiczne powstają w wyniku inżynierii genetycznej i procesów biotechnologicznych, które wykorzystują żywe komórki do produkcji dużych, złożonych cząsteczek, najczęściej białek terapeutycznych. Proces ich wytwarzania obejmuje kilka kluczowych etapów:
- Projektowanie wektora genetycznego – gen kodujący pożądane białko jest wprowadzany do komórek produkcyjnych.
- Hodowla komórek – komórki są namnażane w bioreaktorach, w ściśle kontrolowanych warunkach.
- Ekspresja białka – komórki syntetyzują białko terapeutyczne.
- Izolacja i oczyszczanie – białko jest oddzielane od innych składników komórkowych i oczyszczane przy użyciu chromatografii, filtracji i innych technik.
- Formulacja i pakowanie – oczyszczony produkt jest stabilizowany i przygotowany do podania pacjentowi
Produkcja leków biopodobnych
Produkcja leku biopodobnego rozpoczyna się od podstawowego odtworzenia białka referencyjnego, ale bez dostępu do szczegółów procesu produkcji oryginału (które są zastrzeżone przez producenta). Z tego powodu:
- Konieczne jest samodzielne opracowanie linii komórkowej i procesu hodowli, który jak najwierniej odwzorowuje produkt referencyjny.
- Proces wymaga bardzo zaawansowanych analiz porównawczych: od poziomu struktury cząsteczki, przez aktywność biologiczną, po właściwości farmakokinetyczne i farmakodynamiczne.
- Biopodobność nie oznacza tożsamości, lecz brak istotnych klinicznie różnic w porównaniu do oryginału.
Korzyści kliniczne i ekonomiczne leków biopodobnych
Wprowadzenie leków biopodobnych na rynek niesie ze sobą szereg korzyści, które mają realne przełożenie na dostępność terapii, jakość leczenia oraz koszty opieki zdrowotnej. Mimo że leki biopodobne nie różnią się klinicznie od leków referencyjnych, ich obecność znacząco wpływa na rynek farmaceutyczny.
Korzyści kliniczne
- Zwiększony dostęp do terapii biologicznej
Dzięki niższej cenie w porównaniu z lekami oryginalnymi, terapie biologiczne stają się bardziej dostępne dla większej liczby pacjentów – zarówno w ramach systemów publicznych, jak i prywatnych. - Utrzymanie wysokiego poziomu skuteczności i bezpieczeństwa
Leki biopodobne muszą wykazać brak istotnych klinicznie różnic względem leku referencyjnego. Oznacza to, że pacjenci otrzymują terapię o porównywalnej efektywności i profilu bezpieczeństwa. - Możliwość rotacji terapii
Obecność kilku biopodobnych wersji tego samego leku może pozwolić lekarzowi na większą elastyczność w doborze terapii – np. w przypadku działań niepożądanych lub braku skuteczności konkretnej formulacji.
Korzyści ekonomiczne
- Redukcja kosztów leczenia
Leki biopodobne są zazwyczaj tańsze o 20–50% w stosunku do leków referencyjnych. Otwiera to drogę do oszczędności w budżetach systemów ochrony zdrowia, które mogą być reinwestowane w inne obszary terapeutyczne
Przykłady leków biopodobnych i ich zastosowanie
Nazwa |
Cel działania |
Zastosowanie |
Adalimumab |
TNF-α |
RZS, łuszczyca, Crohn, CU |
Infliximab |
TNF-α |
RZS, Crohn, CU, ZZSK |
Trastuzumab |
HER2 |
Rak piersi, żołądka |
Bevacizumab |
VEGF-A |
Rak jelita grubego, płuca, nerki |
Rituximab |
CD20 (limfocyty B) |
Chłoniaki, RZS, CLL |
Eculizumab |
C5 (dopełniacz) |
PNH, aHUS, miastenia, NMO |
Ustekinumab |
IL-12 / IL-23 |
Łuszczyca, Crohn, CU |
Denosumab |
RANKL |
Osteoporoza, przerzuty do kości |
Satumomab |
Anty-TAG-72 |
Diagnostyka nowotworów (radioznacznik) |
Tocilizumab |
IL-6 receptor |
RZS, COVID-19, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic |